Na Sulawesi zijn we dus naar Bali doorgereisd, om de familie van Dieter eindelijk terug te zien.
Dit was heel leuk, maar na een uur leek het al net of we elkaar nog maar gisteren gezien hadden, behalve dat Sarmynah veranderd was van baby naar lopende, krullende peuter.
Bigutravel (Bibit & Gunter) had een hele reis uitgestippeld met een superdeluxe busje. Dit was voor ons wel eens gemakkelijk dat we niets zelf moesten regelen...
We hebben tientallen prachtige hindu tempels gezien, mooie natuur, waaronder een vulkaan en warmwaterbronnen. Dit zie je wel op onze foto's.
In Lovina hebben we een sunrise dolfijnen tour gemaakt. We hebben er echt wel heel veel gezien.
Bali zelf is echt zeer kunstig. Overal zie je mooie beeldjes, en bij elk beeldje worden er dan offertjes neergelegd. Leuk om te zien. Het geloof (Hinduisme) is hier echt overal aanwezig.
Na twee weken was het terug tijd om afscheid te nemen, en zijn we doorgereisd naar Java, voor onze laatste twee weken van de reis in te zetten.
Onze eerste stop was de indrukwekkende rokende vulkaan Bromo.
Hier ontmoetten we the always talking, crazy american dude Daniel, waarmee we dan later verder reizen naar Yogyakarta. Een helse rit van 14u, waarna we beslisten om vanaf nu alleen nog maar te vliegen. Yogya zelf is een leuke stad met veel kleine steegjes en gezellige shopkes. We hebben hier een brommertje gehuurd en Borobudur bezocht. Een laatste world heritage site om in schoonheid te eindigen...
Naar Jakarta vliegen, naar Bangkok vliegen. Eindelijk weer de heerlijke Thaise keuken proeven. Nu nog de laatste shopping doen...
Tot op de Gentse feesten!!!
donderdag 22 juli 2010
woensdag 23 juni 2010
deel 9 Sulawesi (Indonesie)
Vanuit Kota Kinabalu naar Palu gevlogen. Onderweg een nachtje in de luchthaven van Jakarta geslapen. Zachte grond daar!
In Palu kregen we onze eerste indrukken van Indonesie... Supervriendelijke mensen en lekker eten. In het vliegtuig vingen we al een eerste glimps op van de mooie natuur. Redelijk bergachtig en supergroen!
Van hieruit hebben we een nachtbus (12u i.p.v. de beloofde 8u, het is waar wat ze zeggen, de wegen in Indonesie schudden je even veel op en neer als van links naar rechts, de te verwachten platte band is dan ook niet uitgebleven...) naar Ampana genomen, om van daaruit de boot naar de prachtige Togean eilanden te nemen.
We hebben de mainstream niet gevolgd. i.p.v. een toeristisch overbevolkt strand, hebben we geopteerd voor een piepklein eilandje,Poya Lisa ,dat we enkel deelden met twee puppies, drie katten, veel spinnen en ander ongedierte. Een keer echt voelen als Robinson Crusoe, met dat verschil dat we wel drie maal daags eten voorgeschoteld kregen. Vis, vis, ei, en nog eens vis. Dag 1 tot 7 was overheerlijk, dag 8 tot 10 liep het de spuigaten uit.
We hadden een boot tot onze beschikking die ons overal naartoe bracht om te snorkelen en dolfijnen te zoeken.
Het zicht onder water ging wel tot 30 meter. Toch zo ongeveer wel de mooiste snorkelplaats tot nu toe. De dolfijnen waren te zalig om te zien : Springen en spelen en saltos maken vlak bij de boot!
Ter afwisseling van al ons waterpret zijn we eens gaan trekken op het vasteland (lees iets groter eiland), een batcave bezocht, palmwijn aftappen van de boom, gezien hoe ze palmsuiker maken, en natuurlijk veel gesocialised met de overenthousiaste eilanders van Bomba.
Hierna wilden we snel doorgaan naar Torajaland. Dus opteerden we voor een rechtstreekse nachtbus. Het klonk korter dan het was. Het werd uiteindelijk een nacht/dagbus (20u i.p.v. 12u,.. 2(!!) platte banden). Slapen was onmogelijk, aangezien de baan( welke baan?) meer op een bospad geleek, en we om de 5 sec 30 cm omhoog wipten. Afzien!
Uiteindelijk redelijk kapot aangekomen in Rantepao, de ideale uitvalsbasis om te gaan trekken in Torajaland. Het oorspronkelijk animistische volk hield hier speciale begrafenisceremonies. Zo begraafden ze hun babies in een boom, en de rijken in een rots. Hun geest werd zogenaamd gevangen in een tau tau(poppeke), die dan voor hun graf tegen de rots gezet werd (zie fotos). Behalve deze lugubere taferelen staat het Torajaland bekend om zijn prachtige uitzichten over rijstvelden.
Een tweedaagse trekking met overnachting bij een tribe, heeft ons volledig overtuigd, het is hier echt prachtig!! Bij onze gastfamilie heeft onze gids Imanuel een haan gekocht, zodat we met 4 terugkeerden :) Op het einde van de trek wou Imanuel wel eens een shortcut uitproberen. We zaten op de top van een berg, hij wijst naar beneden: daar loopt de baan, daar gaan we naartoe! Ja Amai, wisten wij veel dat hij dat zo letterlijk bedoelde.
Jump de brousse in, de eerste 5m was er wel nog iets dat ergens aan een pad deed denken, daarna was het: hak een pad met een tak en probeer niet volledig van boven tot onder onder de modder te geraken... ..wat niet gelukt is :D
Had Sien nu een bruine broek of een blauwe broek aan??
Imanuel meldde ons dat de haan de afdaling niet overleefd had :(
Tot hij plots een half uurtje later herrees uit de dood
Uiteindelijk zaten we nog altijd in het magische torajaland,
waar magie en bijgeloof hoogtij vieren.... ;)
Nu op naar Bali, waar we Dieter zijn ouders en broertje vergezellen in een trip rond het eiland...
In Palu kregen we onze eerste indrukken van Indonesie... Supervriendelijke mensen en lekker eten. In het vliegtuig vingen we al een eerste glimps op van de mooie natuur. Redelijk bergachtig en supergroen!
Van hieruit hebben we een nachtbus (12u i.p.v. de beloofde 8u, het is waar wat ze zeggen, de wegen in Indonesie schudden je even veel op en neer als van links naar rechts, de te verwachten platte band is dan ook niet uitgebleven...) naar Ampana genomen, om van daaruit de boot naar de prachtige Togean eilanden te nemen.
We hebben de mainstream niet gevolgd. i.p.v. een toeristisch overbevolkt strand, hebben we geopteerd voor een piepklein eilandje,Poya Lisa ,dat we enkel deelden met twee puppies, drie katten, veel spinnen en ander ongedierte. Een keer echt voelen als Robinson Crusoe, met dat verschil dat we wel drie maal daags eten voorgeschoteld kregen. Vis, vis, ei, en nog eens vis. Dag 1 tot 7 was overheerlijk, dag 8 tot 10 liep het de spuigaten uit.
We hadden een boot tot onze beschikking die ons overal naartoe bracht om te snorkelen en dolfijnen te zoeken.
Het zicht onder water ging wel tot 30 meter. Toch zo ongeveer wel de mooiste snorkelplaats tot nu toe. De dolfijnen waren te zalig om te zien : Springen en spelen en saltos maken vlak bij de boot!
Ter afwisseling van al ons waterpret zijn we eens gaan trekken op het vasteland (lees iets groter eiland), een batcave bezocht, palmwijn aftappen van de boom, gezien hoe ze palmsuiker maken, en natuurlijk veel gesocialised met de overenthousiaste eilanders van Bomba.
Hierna wilden we snel doorgaan naar Torajaland. Dus opteerden we voor een rechtstreekse nachtbus. Het klonk korter dan het was. Het werd uiteindelijk een nacht/dagbus (20u i.p.v. 12u,.. 2(!!) platte banden). Slapen was onmogelijk, aangezien de baan( welke baan?) meer op een bospad geleek, en we om de 5 sec 30 cm omhoog wipten. Afzien!
Uiteindelijk redelijk kapot aangekomen in Rantepao, de ideale uitvalsbasis om te gaan trekken in Torajaland. Het oorspronkelijk animistische volk hield hier speciale begrafenisceremonies. Zo begraafden ze hun babies in een boom, en de rijken in een rots. Hun geest werd zogenaamd gevangen in een tau tau(poppeke), die dan voor hun graf tegen de rots gezet werd (zie fotos). Behalve deze lugubere taferelen staat het Torajaland bekend om zijn prachtige uitzichten over rijstvelden.
Een tweedaagse trekking met overnachting bij een tribe, heeft ons volledig overtuigd, het is hier echt prachtig!! Bij onze gastfamilie heeft onze gids Imanuel een haan gekocht, zodat we met 4 terugkeerden :) Op het einde van de trek wou Imanuel wel eens een shortcut uitproberen. We zaten op de top van een berg, hij wijst naar beneden: daar loopt de baan, daar gaan we naartoe! Ja Amai, wisten wij veel dat hij dat zo letterlijk bedoelde.
Jump de brousse in, de eerste 5m was er wel nog iets dat ergens aan een pad deed denken, daarna was het: hak een pad met een tak en probeer niet volledig van boven tot onder onder de modder te geraken... ..wat niet gelukt is :D
Had Sien nu een bruine broek of een blauwe broek aan??
Imanuel meldde ons dat de haan de afdaling niet overleefd had :(
Tot hij plots een half uurtje later herrees uit de dood
Uiteindelijk zaten we nog altijd in het magische torajaland,
waar magie en bijgeloof hoogtij vieren.... ;)
Nu op naar Bali, waar we Dieter zijn ouders en broertje vergezellen in een trip rond het eiland...
maandag 31 mei 2010
deel 8 Malaysia
Aangezien op de eilanden in de Andamanzee de moesson begon, zijn we doorgereisd naar Maleisie, Naar de Perhentian eilanden. Iedereen komt hier om te duiken, dus hebben wij dat ook maar gedaan. Geen spijt van!
We hadden een coole Amerikaanse leraar, Chip, die ons zonder problemen wist te begeleiden en gerust te stellen als Sien begon te pannikeren/hyperventileren op 18m diepte. Het water van de Zuid-Chinese zee was zooo helder, vol tropische vissen, haaien, turtles en prachtige koralen. Vanaf het strand kon je zwemmen naar anemonen vol nemos. Deze grappige visjes komen nieuwsgierig naar je vingers als je anemonen nabootst. Grappig. We hebben ook met haaien van 2m gezwommen, en met een reuzeschildpad meegezwommen. Mooie ervaring!!
Het eiland zat ook vol met monitor lizards, de tweede grootste varaansoort ter wereld, ze waren soms 2meter groot. Je moest opletten dat je er niet over struikelde op weg naar je hut :)
Na twee weken vol zeeplezier zijn we dan vertrokken richting Penang.
Vanaf deze stad, vol Chinese en Indische invloeden, zouden we naar Maleisisch Borneo vliegen, waar we Sarah en Laura (Saura en Lara?) zullen terug zien.
Aankomst in Kota Kinabalu.Luchthaven, taxi, uitstappen... Joehoe!!!
Knuffels en traantjes, het weerzien was onvergetelijk!
Angezien het hier de Tropen zijn, moesten we blijkbaar ook rekening houden met tropische buien. Deze zijn we dan maar zo rap mogelijk ontvlucht, richting Semporna.
we wouden Saura en Lara ook eens de lastige kant van het reizen leren kennen, dus namen we een nachtbus, veel te weinig plaats, airco kapot, 9 uur bevriezen in de tropen.
Na deze slapeloze nacht komen we aan in het hotel, waar we nog een uurtje moesten met de vingers draaien voor we konden inchecken. Bij deze hebben we toch een sunrise gezien!
Later op de dag gaan uitrusten op een bounty eiland, Sibuan.
De week erna hebben we doorgebracht op Mabul. Weer een ideaal eiland om de onderwaterwereld te verkennen.Gratis 2 snorkeltrips per dag. Crocodile fish, lionfish, turtles, zeesterren,..., echt zoals uit de boekjes. Dieter is dan nog eens gaan duiken op Sipadan, een van 's werelds mooiste duikplaatsen. Prachtig!!
Na al deze ontspanning zijn we dan de jungle ingetrokken. Eerst hebben we de Sepilok orang utang rehabilitation centre bezocht. Zij plaatsen dagelijks voedsel, waarop wilde mensapen die nood hebben aan extra voedsel afkomen.
Daarna zijn we met de boot over de kinabatangan rivier naar onze slaapplaats in de jungle gevaren, naar Uncle Tan.
Hier hebben we een ochtend-, avond-, en nachtsafaricruise gemaakt, en door de jungle getrokken. 's Nachts hebben we een baby krokodil zien wegzwemmen, van de moeder geen spoor. De indrukwekkendste beesten die we gezien hebben waren toch de wilde orang utangs, de zeldzame neusapen, hornbill's, kingfisher(tijdens de nachttrek kwam je ze tegen in een diepe slaap, zodat je ze van vlakbij kon bewonderen),civets(vegetarische katachtigen. Sien was al aan het dromen van het ideale huisdier, maar later op de nacht hebben we hun wilde kant van dichtbij leren kennen toen ze elkaar aan het uitmoorden waren) ...
En natuurlijk de obligate ratten in de kamer!(Laura had een snoepje in haar rugzak zitten, met als gevolg dat ze nu een klein weggeknabbeld gaatje in haar rugzak heeft als souvenier. :D
Hier eindigt onze reis samen. Terug naar kota Kinabalu, waar Sarah haar knipkunsten heeft gedemonstreerd. Sindsdien voelt Sien haar behoorlijk licht op haar hoofd. ;)
Sarah en Laura vliegtuig naar Belgie.
Dieter en Sien vliegtuig naar Indonesie, ons volgend avontuur...
We hadden een coole Amerikaanse leraar, Chip, die ons zonder problemen wist te begeleiden en gerust te stellen als Sien begon te pannikeren/hyperventileren op 18m diepte. Het water van de Zuid-Chinese zee was zooo helder, vol tropische vissen, haaien, turtles en prachtige koralen. Vanaf het strand kon je zwemmen naar anemonen vol nemos. Deze grappige visjes komen nieuwsgierig naar je vingers als je anemonen nabootst. Grappig. We hebben ook met haaien van 2m gezwommen, en met een reuzeschildpad meegezwommen. Mooie ervaring!!
Het eiland zat ook vol met monitor lizards, de tweede grootste varaansoort ter wereld, ze waren soms 2meter groot. Je moest opletten dat je er niet over struikelde op weg naar je hut :)
Na twee weken vol zeeplezier zijn we dan vertrokken richting Penang.
Vanaf deze stad, vol Chinese en Indische invloeden, zouden we naar Maleisisch Borneo vliegen, waar we Sarah en Laura (Saura en Lara?) zullen terug zien.
Aankomst in Kota Kinabalu.Luchthaven, taxi, uitstappen... Joehoe!!!
Knuffels en traantjes, het weerzien was onvergetelijk!
Angezien het hier de Tropen zijn, moesten we blijkbaar ook rekening houden met tropische buien. Deze zijn we dan maar zo rap mogelijk ontvlucht, richting Semporna.
we wouden Saura en Lara ook eens de lastige kant van het reizen leren kennen, dus namen we een nachtbus, veel te weinig plaats, airco kapot, 9 uur bevriezen in de tropen.
Na deze slapeloze nacht komen we aan in het hotel, waar we nog een uurtje moesten met de vingers draaien voor we konden inchecken. Bij deze hebben we toch een sunrise gezien!
Later op de dag gaan uitrusten op een bounty eiland, Sibuan.
De week erna hebben we doorgebracht op Mabul. Weer een ideaal eiland om de onderwaterwereld te verkennen.Gratis 2 snorkeltrips per dag. Crocodile fish, lionfish, turtles, zeesterren,..., echt zoals uit de boekjes. Dieter is dan nog eens gaan duiken op Sipadan, een van 's werelds mooiste duikplaatsen. Prachtig!!
Na al deze ontspanning zijn we dan de jungle ingetrokken. Eerst hebben we de Sepilok orang utang rehabilitation centre bezocht. Zij plaatsen dagelijks voedsel, waarop wilde mensapen die nood hebben aan extra voedsel afkomen.
Daarna zijn we met de boot over de kinabatangan rivier naar onze slaapplaats in de jungle gevaren, naar Uncle Tan.
Hier hebben we een ochtend-, avond-, en nachtsafaricruise gemaakt, en door de jungle getrokken. 's Nachts hebben we een baby krokodil zien wegzwemmen, van de moeder geen spoor. De indrukwekkendste beesten die we gezien hebben waren toch de wilde orang utangs, de zeldzame neusapen, hornbill's, kingfisher(tijdens de nachttrek kwam je ze tegen in een diepe slaap, zodat je ze van vlakbij kon bewonderen),civets(vegetarische katachtigen. Sien was al aan het dromen van het ideale huisdier, maar later op de nacht hebben we hun wilde kant van dichtbij leren kennen toen ze elkaar aan het uitmoorden waren) ...
En natuurlijk de obligate ratten in de kamer!(Laura had een snoepje in haar rugzak zitten, met als gevolg dat ze nu een klein weggeknabbeld gaatje in haar rugzak heeft als souvenier. :D
Hier eindigt onze reis samen. Terug naar kota Kinabalu, waar Sarah haar knipkunsten heeft gedemonstreerd. Sindsdien voelt Sien haar behoorlijk licht op haar hoofd. ;)
Sarah en Laura vliegtuig naar Belgie.
Dieter en Sien vliegtuig naar Indonesie, ons volgend avontuur...
zaterdag 1 mei 2010
deel 7 Zuid Thailand
Deel 2 van Thailand begint met het weerzien van Siens ouders in Bangkok...
Jippieeeeeeeeeeeeeeeee :)
Een super weerzien, eerst elkaar een beetje mislopen
(Bangkok is groter dan je zou denken (10 miljoen inwoners, tis een Belgie op zich...))
Toen we later dan verwacht in het hotel arriveerden lagen de 2 jedlaggertjes te dromen
over roomservice, zodat het even duurde tegen dat het doordrong wie er nu eigenlijk tegen de deur stond te bonken :D
Bij het opendoen was de blijdschap toch te zien op hun verbaasde slaperige gezichten hihi
2 daagjes genoten van de luxe van een vet hotel
.. cocktailtje in de rooftopjaccuzi, aircooo(oooOOO0ooh), DIKKE matras, kortom keer lekker slapen!
Het venetie van Bangkok verkend per boot, en vooral veel bijgepraat :)
Dan 2 dagen naar het groene Kanchanaburi
Het bungalowresort was enkel te bereiken via boot, het was dus maw onmogelijk voor ons arme kindjes
om in een goedkoop nabijgelegen hotelletje te overnachten.
Dusja hebben we ons dan maar goe laten gaan en nog 2 dagen verder geluxed.
Een idyllische boottocht bracht ons naar de rand van een National park waar we sliepen.
Voor dieters verjaardag zijn wij 2tjes al naar Cha-am getrokken om daar de ouders op te wachten.
Cha-am zelf is meer een toeristenoord vr de thai zelf, gelijk blankenberge bij ons zullen we mr zeggen... Dus zijn we maar eens een kijkje gaan nemen in het prachtige 5 sterrenhotel
waar mam&pap een paar dagen later zouden komen logeren.
Onze blanke huidkleur verraadde direct dat we tonnen geld hebben,
dus ging iedereen ervan uit dat we daar logeerden. handdoeken werden opengelegd, water werd gebracht, en het zwembad werd aangeboden.. Weigeren is onbeleefd ... ;)
Toen mn ouders afzakten naar Cha-am zijn we het Wildlife Rescue Center gaan bezoeken
waar Martijn zijn stage aan het doen was.
De beesten hier hadden allemaal een verleden van mishandeling, vaak ontroerende beelden.
Nu we binnenmochten in het hotel van mn ouders, hebben we hier onze laatste momenten samen doorgebracht, om daarna weer afscheid te nemen voor 3 maandjes..
Na al die emotie, tijd voor relax.
Naar een onbewoond eiland dan maar :)
Koh Chang
veel valt er niet te vertellen. Het regenseizoen zou ongeveer beginnen, dus
waren we hier ongeveer alleen, samen met wat verlaten hondjes (vele guesthousen sluiten met het low season, en dan laten ze de honden aan hun lot over :()
Dus hebben wij ons dan maar over hen ontfermd voor 2 weken.
Hierna zijn we iets toeristischer oorden gaan opzoeken,
Raileybeach, Krabi
Prachtige stranden tussen limestoneformaties omgeven door kristalhelder water.
We hebben een snorkeltripje gedaan. Wat ze ons niet vertelden was dat het nu ongeveer het seizoen is van de kwallen...
Dit hebben we rap gemerkt, dieter op zijn arm en sien op haar lip :(
Voor de rest was het wel zalig ...zie fotos.
Morgen vertrekken we naar Maleisie,
om te gaan leren duiken en daarna onze vriendinnetjes te gaan opwachten.
Jippieeeeeeeeeeeeeeeee :)
Een super weerzien, eerst elkaar een beetje mislopen
(Bangkok is groter dan je zou denken (10 miljoen inwoners, tis een Belgie op zich...))
Toen we later dan verwacht in het hotel arriveerden lagen de 2 jedlaggertjes te dromen
over roomservice, zodat het even duurde tegen dat het doordrong wie er nu eigenlijk tegen de deur stond te bonken :D
Bij het opendoen was de blijdschap toch te zien op hun verbaasde slaperige gezichten hihi
2 daagjes genoten van de luxe van een vet hotel
.. cocktailtje in de rooftopjaccuzi, aircooo(oooOOO0ooh), DIKKE matras, kortom keer lekker slapen!
Het venetie van Bangkok verkend per boot, en vooral veel bijgepraat :)
Dan 2 dagen naar het groene Kanchanaburi
Het bungalowresort was enkel te bereiken via boot, het was dus maw onmogelijk voor ons arme kindjes
om in een goedkoop nabijgelegen hotelletje te overnachten.
Dusja hebben we ons dan maar goe laten gaan en nog 2 dagen verder geluxed.
Een idyllische boottocht bracht ons naar de rand van een National park waar we sliepen.
Voor dieters verjaardag zijn wij 2tjes al naar Cha-am getrokken om daar de ouders op te wachten.
Cha-am zelf is meer een toeristenoord vr de thai zelf, gelijk blankenberge bij ons zullen we mr zeggen... Dus zijn we maar eens een kijkje gaan nemen in het prachtige 5 sterrenhotel
waar mam&pap een paar dagen later zouden komen logeren.
Onze blanke huidkleur verraadde direct dat we tonnen geld hebben,
dus ging iedereen ervan uit dat we daar logeerden. handdoeken werden opengelegd, water werd gebracht, en het zwembad werd aangeboden.. Weigeren is onbeleefd ... ;)
Toen mn ouders afzakten naar Cha-am zijn we het Wildlife Rescue Center gaan bezoeken
waar Martijn zijn stage aan het doen was.
De beesten hier hadden allemaal een verleden van mishandeling, vaak ontroerende beelden.
Nu we binnenmochten in het hotel van mn ouders, hebben we hier onze laatste momenten samen doorgebracht, om daarna weer afscheid te nemen voor 3 maandjes..
Na al die emotie, tijd voor relax.
Naar een onbewoond eiland dan maar :)
Koh Chang
veel valt er niet te vertellen. Het regenseizoen zou ongeveer beginnen, dus
waren we hier ongeveer alleen, samen met wat verlaten hondjes (vele guesthousen sluiten met het low season, en dan laten ze de honden aan hun lot over :()
Dus hebben wij ons dan maar over hen ontfermd voor 2 weken.
Hierna zijn we iets toeristischer oorden gaan opzoeken,
Raileybeach, Krabi
Prachtige stranden tussen limestoneformaties omgeven door kristalhelder water.
We hebben een snorkeltripje gedaan. Wat ze ons niet vertelden was dat het nu ongeveer het seizoen is van de kwallen...
Dit hebben we rap gemerkt, dieter op zijn arm en sien op haar lip :(
Voor de rest was het wel zalig ...zie fotos.
Morgen vertrekken we naar Maleisie,
om te gaan leren duiken en daarna onze vriendinnetjes te gaan opwachten.
zondag 25 april 2010
deel 6 Cambodia
We varen over de mekong, recht tot in het hart van Cambodia,
Phnom Penh
Wat eigenlijk maar een korte stop zou worden, is letterlijk wat uitgelopen.
Voor de eerste keer werkte siens darmgestel nie echt meer mee.
Een antibioticakuur later bevonden we ons veilig en wel op Rabbit Island
Een zalig relax eilandje, electriek was sporadisch, honden overvloedig. ideaal om terug op kracht te komen.
Na 5 dagen ontspannen teruggevaren naar het vaste land, richting Kampot
Deze streek is bekend voor zijn peper. Van hieruit hebben we een trekking gemaakt naar bokor hill station.
Een voormalig vakantieoord voor de fransen, toen het hier nog een kolonie was.
De temperatuur is hier gevoelig lager dan de lager gelegen gebieden. Heerlijk!!
Na vele oorlogen heeft dit luxeoord nu meer weg van een spookstadje of zoals dieter zegt, een ideaal paintballterrein.
Het indrukwekkendste was het casino. Lege balzalen ..kraakpandstyle.. met muren vol kogelgaten. luguber sfeertje.
Verder was hier niet veel te zien, dus trokken we naar Koh Kong.
5uur in een propvolle minivan, met kippen op het dak en kiekestront op iedereen die zijn hoofd buiten durfde steken..
...we komen aan in Koh Kong
Dit ligt aan de rand van een national parc vol van de watervallen (lekker afkoelen) en mangroves.
Van hieruit wilden we omhoog naar Siem Reap, maar primitief als Cambodia is, liep hier geen deftige baan naartoe.
Dus was er maar 1 oplossing. Dirtbikeseke huren, en een weekje gaan crossen.
Om een beeld te geven van hoe primitief Cambodia wel is, een wegenkaart is hier onbestaand.
Dan maar met onze beste orientatiezin het avontuur tegemoet.
Dag 1 recht door de Cardemom Mountains, adembenemende zichten, schokkende paadjes, rivieren zonder bruggen..
..fantastisch de max! Tot het begon te regenen. In een mum van tijd werd duidelijk waar deze dirt roads hun naam vandaan halen. Het duurde niet lang of we zaten allebei onder de modder. Een plenspartij gevolgd door een pletspartij.
Dieters been volledig verbrand, ontkoppeling afgebroken, moto start niet meer (!)
en daar stonden we dan..in the middle of nowhere.. geen idee waar we waren en het begon al donker te worden.
Gelukkig kon dieter op miraculeuze wijze de moto weer aan de praat krijgen, na 5km met afgebroken ontkoppeling
kwamen we gelukkig in een dorpje. Geen dokter of garagist maar wel een douche... of neen toch niet.
Een bed en eten was de enigste welgekomen luxe.
De volgende dag, een halve dag rijden tot we een garagist tegenkomen die ons ook nog kon helpen.
En niet veel later een hospitaaltje. Of toch zeker een gebouw waar een rood kruis op geschilderd stond (slik)
Alles was hier nogal primitief. Alles valt op te lossen met een mesje en wat ontsmettingsmiddel.
De klusjesmannen(dokters) schraapten het behang (vel) van de muur (been).
Een half uur later komt dieter (lijkbleek) buitengemankt en niet bereikbaar voor commentaar.
sAvonds slapen we in Battambang waar we tempels bezochten en weeral eens prachtige landschappen bewonderden.
Niet veel later vertrokken we naar Siem Reap, het doel van onze motorit.
Hier bezochten we een van de wereldwonderen, de tempels van Angkor.
1000jaar oud, opmerkelijk goed bewaard, volledig in junglebookstyle.
..de fotos spreken voor zich. Het werd gauw duidelijk waarom Angkor Wat het nationaal symbool is.
Niet alleen de vlag, maar ook de munt en het bier vermelden het logo.
Aangezien onze spieren stijf en stram waren van de vele uren op de moto, hebben we genoten van een wat luxueuzere slaapplaats. Compleet met zwembad voor maximale ontspanning.
Aangezien de regen in de wolken begon te hangen, hebben we de terugtocht via asfalt gehouden.
We gingen ervan uit dat dit een veilige keuze was, maar eigenlijk zijn de cambodiaanse chauffeurs nog
gevaarlijker dan de vele kamikazekippen en loslopende koeien langs en op de baan.
Ze geloven hier duidelijk in reincarnatie.
Net toen we dachten dat we veilig terugwaren, braken de regenwolken eindelijk echt open.
15km voor het eind, volledig verzopen vallen we zonder naft.
switch naar reserve, wachten klutsen stappen douchen vloeken en lachen
na wat een eeuwigheid leek wou meneer moto meewerken en ons veilig maar volledig afgemat thuis afzetten.
Op het einde van ons krachten..
..maar blij om binnen 2 dagen siens ouders terug te zien in Bangkok..
.. en weer volledig op te laden..
.. vol verse moed..
.. want we zijn aan de helft van onze reis..
tijd voor deel 2, het relaxgedeelte :D
Phnom Penh
Wat eigenlijk maar een korte stop zou worden, is letterlijk wat uitgelopen.
Voor de eerste keer werkte siens darmgestel nie echt meer mee.
Een antibioticakuur later bevonden we ons veilig en wel op Rabbit Island
Een zalig relax eilandje, electriek was sporadisch, honden overvloedig. ideaal om terug op kracht te komen.
Na 5 dagen ontspannen teruggevaren naar het vaste land, richting Kampot
Deze streek is bekend voor zijn peper. Van hieruit hebben we een trekking gemaakt naar bokor hill station.
Een voormalig vakantieoord voor de fransen, toen het hier nog een kolonie was.
De temperatuur is hier gevoelig lager dan de lager gelegen gebieden. Heerlijk!!
Na vele oorlogen heeft dit luxeoord nu meer weg van een spookstadje of zoals dieter zegt, een ideaal paintballterrein.
Het indrukwekkendste was het casino. Lege balzalen ..kraakpandstyle.. met muren vol kogelgaten. luguber sfeertje.
Verder was hier niet veel te zien, dus trokken we naar Koh Kong.
5uur in een propvolle minivan, met kippen op het dak en kiekestront op iedereen die zijn hoofd buiten durfde steken..
...we komen aan in Koh Kong
Dit ligt aan de rand van een national parc vol van de watervallen (lekker afkoelen) en mangroves.
Van hieruit wilden we omhoog naar Siem Reap, maar primitief als Cambodia is, liep hier geen deftige baan naartoe.
Dus was er maar 1 oplossing. Dirtbikeseke huren, en een weekje gaan crossen.
Om een beeld te geven van hoe primitief Cambodia wel is, een wegenkaart is hier onbestaand.
Dan maar met onze beste orientatiezin het avontuur tegemoet.
Dag 1 recht door de Cardemom Mountains, adembenemende zichten, schokkende paadjes, rivieren zonder bruggen..
..fantastisch de max! Tot het begon te regenen. In een mum van tijd werd duidelijk waar deze dirt roads hun naam vandaan halen. Het duurde niet lang of we zaten allebei onder de modder. Een plenspartij gevolgd door een pletspartij.
Dieters been volledig verbrand, ontkoppeling afgebroken, moto start niet meer (!)
en daar stonden we dan..in the middle of nowhere.. geen idee waar we waren en het begon al donker te worden.
Gelukkig kon dieter op miraculeuze wijze de moto weer aan de praat krijgen, na 5km met afgebroken ontkoppeling
kwamen we gelukkig in een dorpje. Geen dokter of garagist maar wel een douche... of neen toch niet.
Een bed en eten was de enigste welgekomen luxe.
De volgende dag, een halve dag rijden tot we een garagist tegenkomen die ons ook nog kon helpen.
En niet veel later een hospitaaltje. Of toch zeker een gebouw waar een rood kruis op geschilderd stond (slik)
Alles was hier nogal primitief. Alles valt op te lossen met een mesje en wat ontsmettingsmiddel.
De klusjesmannen(dokters) schraapten het behang (vel) van de muur (been).
Een half uur later komt dieter (lijkbleek) buitengemankt en niet bereikbaar voor commentaar.
sAvonds slapen we in Battambang waar we tempels bezochten en weeral eens prachtige landschappen bewonderden.
Niet veel later vertrokken we naar Siem Reap, het doel van onze motorit.
Hier bezochten we een van de wereldwonderen, de tempels van Angkor.
1000jaar oud, opmerkelijk goed bewaard, volledig in junglebookstyle.
..de fotos spreken voor zich. Het werd gauw duidelijk waarom Angkor Wat het nationaal symbool is.
Niet alleen de vlag, maar ook de munt en het bier vermelden het logo.
Aangezien onze spieren stijf en stram waren van de vele uren op de moto, hebben we genoten van een wat luxueuzere slaapplaats. Compleet met zwembad voor maximale ontspanning.
Aangezien de regen in de wolken begon te hangen, hebben we de terugtocht via asfalt gehouden.
We gingen ervan uit dat dit een veilige keuze was, maar eigenlijk zijn de cambodiaanse chauffeurs nog
gevaarlijker dan de vele kamikazekippen en loslopende koeien langs en op de baan.
Ze geloven hier duidelijk in reincarnatie.
Net toen we dachten dat we veilig terugwaren, braken de regenwolken eindelijk echt open.
15km voor het eind, volledig verzopen vallen we zonder naft.
switch naar reserve, wachten klutsen stappen douchen vloeken en lachen
na wat een eeuwigheid leek wou meneer moto meewerken en ons veilig maar volledig afgemat thuis afzetten.
Op het einde van ons krachten..
..maar blij om binnen 2 dagen siens ouders terug te zien in Bangkok..
.. en weer volledig op te laden..
.. vol verse moed..
.. want we zijn aan de helft van onze reis..
tijd voor deel 2, het relaxgedeelte :D
vrijdag 5 maart 2010
deel 5 Vietnam
Aan de grens van Laos naar Vietnam merkten we al de eerste kleine verschillen van karakter. Vietnam is veel westerser dan de vorige landen. Dit brengt mee:
Zalige accomodatie (dikke matrassen, geen openluchtbadkamer, tv op de goedkoopste kamers, airco... luxe)
Overheerlijk eten! (met voorsprong het beste totnogtoe)
tot daar onze lof. De bevolking daarentegen ... het zit in hun aard om toeristen als wandelende dollars te beschouwen. ze laten u het 3dubbele van de prijs betalen,
en dit is niet alleen op straat maar overal (ook in officiele instanties!!)
De meesten zijn arrogant, luidruchtig en onbeleefd.
Oke nu dit van ons hart is, hier volgt ons reisverslag:
We starten in Hue. Een megastad met een heel groot oud gedeelte, de oude keizerlijke stad. Dit bevindt zich in een Citadel, afgeschermd van de drukte.
Heel mooi, alleen spijtig dat mijn camerabatterij het liet afweten, waardoor er niet veel fotos van zijn.
2dagen later startte het chinese nieuwjaar en we gingen dit doorbrengen in Hoi An
We waren gewaarschuwd, met nieuwjaar gaan de prijzen de hoogte in.
En dit hebben we geweten, 3x de normale prijs, maar we hadden wel een zwenbad.
Hoi An is het mooiste stadje dat we zullen zien in Vietnam.
Het is een stadje volledig beschermd door de UNESCO.
En nieuwjaar maakte het alleen maar mooier, ooooooveral lampionnetjes,
wat vooral bij nacht een plezier was voor het oog.
Hoi An staat ook bekend voor zijn lekker eten, een comme chez soi op zn vietnamees,
goedkoop en verfijnd ..hemels!! We leerden hier een plesaaant aaantwoarps koppel kenne, die we nog in heel vietnam zullen tegenkomen.
Maar door de kamerprijs zijn we dus niet te lang gebleven in Hoi An.
We zijn gevlucht naar Nha Trang, een kuststadje. Om daar te merken dat het nog veel erger kan. Alles was volgeboekt, alweer door het nieuwjaar (dat hier 10(!!!)dagen gevierd wordt). Dus dan maar direct doorgereden naar Dalat.
ALLES VOLZET! Na 3 uur zoeken eindelijk een kamer gevonden ... van 100$!!
gelukkig voor ons, vonden we op het laatste nippertje nog een (net) betaalbare kamer.
Dalat wordt vergeleken met de Franse Alpen id lente. Ze hebben zelfs de eifeltoren proberen namaken (zie fotos)
Het stadje zelf was overdreven druk. Dus huurden we een brommertje om de omgeving te verkennen. Een mooie tocht, door een national parc en langs watervallen.
Het is wel geeindigd in mineur. Een zatte vietnamees heeft onze brommer geramd.
Deed alsof hij niet recht kon van de pijn, maar eigenlijk was het door de drank.
Direct 30 man rondom ons, niemand die een woord engels kon. Allemaal kozen ze zijn kant! Aangezien onze brommer behoorlijk beschadigd was en er na een uur nutteloos onderhandelen nog steeds geen schot id zaak kwam, hadden we geen keus dan de politie te bellen. Hierbij pannikeerde de zatlap en voor iemand het door had, pleegde hij vluchtmisdrijf. Dus wij betalen.
Hierna hadden we genoeg van Dalat, de volgende dag zijn we naar een klein dorpje getrokken. Hier bleek niets te doen (behalve heerlijk vegetarisch eten), spijtig genoeg moesten we 3 dagen wachten op een plekje in de bus naar Ho Chi Minh(Saigon)
Iedereen had ons gewaarschuwd. Maar Saigon bleek zeer aangenaam te zijn. Het valt wel op dat het zuiden veel vriendelijker is dan het noorden.
Na enkele dagen rondlummelen zijn we vertrokken naar de mekong delta.
Relaxen op een boot, doorheen kleine kanaaltjes, tussen eilandjes.
Enkele dagen overnachten op een plek die mini Ha Long Bay wordt genoemd(Hon Chong)
dus dat hebben we dan ook weer gehad. Dit was wel een zalige afsluiter voor het drukke vietnam. Desondanks zijn we blij dat we morgen vertrekken naar Cambodia
c ya
Zalige accomodatie (dikke matrassen, geen openluchtbadkamer, tv op de goedkoopste kamers, airco... luxe)
Overheerlijk eten! (met voorsprong het beste totnogtoe)
tot daar onze lof. De bevolking daarentegen ... het zit in hun aard om toeristen als wandelende dollars te beschouwen. ze laten u het 3dubbele van de prijs betalen,
en dit is niet alleen op straat maar overal (ook in officiele instanties!!)
De meesten zijn arrogant, luidruchtig en onbeleefd.
Oke nu dit van ons hart is, hier volgt ons reisverslag:
We starten in Hue. Een megastad met een heel groot oud gedeelte, de oude keizerlijke stad. Dit bevindt zich in een Citadel, afgeschermd van de drukte.
Heel mooi, alleen spijtig dat mijn camerabatterij het liet afweten, waardoor er niet veel fotos van zijn.
2dagen later startte het chinese nieuwjaar en we gingen dit doorbrengen in Hoi An
We waren gewaarschuwd, met nieuwjaar gaan de prijzen de hoogte in.
En dit hebben we geweten, 3x de normale prijs, maar we hadden wel een zwenbad.
Hoi An is het mooiste stadje dat we zullen zien in Vietnam.
Het is een stadje volledig beschermd door de UNESCO.
En nieuwjaar maakte het alleen maar mooier, ooooooveral lampionnetjes,
wat vooral bij nacht een plezier was voor het oog.
Hoi An staat ook bekend voor zijn lekker eten, een comme chez soi op zn vietnamees,
goedkoop en verfijnd ..hemels!! We leerden hier een plesaaant aaantwoarps koppel kenne, die we nog in heel vietnam zullen tegenkomen.
Maar door de kamerprijs zijn we dus niet te lang gebleven in Hoi An.
We zijn gevlucht naar Nha Trang, een kuststadje. Om daar te merken dat het nog veel erger kan. Alles was volgeboekt, alweer door het nieuwjaar (dat hier 10(!!!)dagen gevierd wordt). Dus dan maar direct doorgereden naar Dalat.
ALLES VOLZET! Na 3 uur zoeken eindelijk een kamer gevonden ... van 100$!!
gelukkig voor ons, vonden we op het laatste nippertje nog een (net) betaalbare kamer.
Dalat wordt vergeleken met de Franse Alpen id lente. Ze hebben zelfs de eifeltoren proberen namaken (zie fotos)
Het stadje zelf was overdreven druk. Dus huurden we een brommertje om de omgeving te verkennen. Een mooie tocht, door een national parc en langs watervallen.
Het is wel geeindigd in mineur. Een zatte vietnamees heeft onze brommer geramd.
Deed alsof hij niet recht kon van de pijn, maar eigenlijk was het door de drank.
Direct 30 man rondom ons, niemand die een woord engels kon. Allemaal kozen ze zijn kant! Aangezien onze brommer behoorlijk beschadigd was en er na een uur nutteloos onderhandelen nog steeds geen schot id zaak kwam, hadden we geen keus dan de politie te bellen. Hierbij pannikeerde de zatlap en voor iemand het door had, pleegde hij vluchtmisdrijf. Dus wij betalen.
Hierna hadden we genoeg van Dalat, de volgende dag zijn we naar een klein dorpje getrokken. Hier bleek niets te doen (behalve heerlijk vegetarisch eten), spijtig genoeg moesten we 3 dagen wachten op een plekje in de bus naar Ho Chi Minh(Saigon)
Iedereen had ons gewaarschuwd. Maar Saigon bleek zeer aangenaam te zijn. Het valt wel op dat het zuiden veel vriendelijker is dan het noorden.
Na enkele dagen rondlummelen zijn we vertrokken naar de mekong delta.
Relaxen op een boot, doorheen kleine kanaaltjes, tussen eilandjes.
Enkele dagen overnachten op een plek die mini Ha Long Bay wordt genoemd(Hon Chong)
dus dat hebben we dan ook weer gehad. Dit was wel een zalige afsluiter voor het drukke vietnam. Desondanks zijn we blij dat we morgen vertrekken naar Cambodia
c ya
vrijdag 12 februari 2010
Deel 4: Zuid Laos
Vang Vieng
Being lazy @ the river, dat was de achterliggende gedachte van Vang Vieng.
We waren toch wel wat teleurgesteld om te ontdekken dat het rustige paradijs dat het eens was nu een uitgaansoord voor luidruchtige, zatte aussies geworden is.
Het dorpje bestaat over de helft uit bars waar Friends keer en keer opnieuw herhaald wordt. Dus we hebben onze portie tv gehad.
Een veel gedane "activiteit" is het meedrijven op de rustige stroming van de rivier op een grote binnenband. Dit zou heel erg ontspannend kunnen zijn, ware het niet van de talloze luidruchtige bars links en rechts vd rivier.
We zijn de drukte ontvlucht door een brommer te huren en de omgeving te gaan verkennen. Prachtig, Vang Vieng bestaat uit lagoons (heerlijk zwemmen tss de vissen) & talloze limestone bergen. Deze hebben we volledig vanbinnen en vanbuiten verkend. De grotten waren spectaculair en we zijn gaan rotsklimmen. Hiermee hebben we onze grenzen verlegd, het was toch wel veel zwaarder dan muurklimmen.
Op naar de hoofdstad Vientiane
Waarschijnlijk de rustigste hoofdstad in Azie.
Veel hebben we hier niet gedaan behalve even een bezoekje gebracht aan Thailand (vlakbij) om een nieuw visum voor Laos te verkrijgen, en een bezoekje aan het Buddhapark.
Met de sleeperbus naar het meest zuidelijke punt van Laos: 4000 Islands
Done Det is 1 van de 4000 eilandjes op de Mekong.
Luilekkerland! Hammock paradise
sOchtends naar een van de vele prive eilandjes zwemmen. Bij honger even terugzwemmen om te eten.. Niets moet alles mag...
Op een actieve dag zijn we de watervallen en canyons gaan bekijken, voor de rest was het een vakantie in een vakantie. :)
Na 2 weken luilekkerparadijs zijn we Wat Phu Champassakgaan bezoeken
We verwachtten Ankor Wat int klein, maar het was Ankor Wat int minipetienie..
HetBolaven Plateau aan de andere kant was fantastisch.
Een driedaagse motorit langs talrijke koffieplantages, mega-watervallen en minuscule dorpjes was een echte hightlight voor onze zuidlaostrip.
Een van de fantastische plaatsjes was Tat Lo.
Het best te omschrijven als een kinderboerderij aan de voet van een waterval.
Op het terras van onze bungalow had je uitzicht op de waterval, en dit voor nog geen 2euro per nacht! Zalig gewoon.
Op weg naar Vietnam zijn we nog gestopt in Savannakhet
Rond Savannakhet hebben we heilige aapjes gevoederd in het Monkey Forest. De beestjes leven hier in de vrije natuur, maar zijn wel heel erg gewend om gevoederd te worden :)
Het Turtle Lake loopt over van gigantische waterschildpadden. HEILIGE waterschildpadden (alle dieren lijken hier wel heilig:) ) tot meer dan 1m lang!
Ook behoorlijk gewend om gevoederd te worden..
Tot zover zuid Laos, op naar Vietnam!
Being lazy @ the river, dat was de achterliggende gedachte van Vang Vieng.
We waren toch wel wat teleurgesteld om te ontdekken dat het rustige paradijs dat het eens was nu een uitgaansoord voor luidruchtige, zatte aussies geworden is.
Het dorpje bestaat over de helft uit bars waar Friends keer en keer opnieuw herhaald wordt. Dus we hebben onze portie tv gehad.
Een veel gedane "activiteit" is het meedrijven op de rustige stroming van de rivier op een grote binnenband. Dit zou heel erg ontspannend kunnen zijn, ware het niet van de talloze luidruchtige bars links en rechts vd rivier.
We zijn de drukte ontvlucht door een brommer te huren en de omgeving te gaan verkennen. Prachtig, Vang Vieng bestaat uit lagoons (heerlijk zwemmen tss de vissen) & talloze limestone bergen. Deze hebben we volledig vanbinnen en vanbuiten verkend. De grotten waren spectaculair en we zijn gaan rotsklimmen. Hiermee hebben we onze grenzen verlegd, het was toch wel veel zwaarder dan muurklimmen.
Op naar de hoofdstad Vientiane
Waarschijnlijk de rustigste hoofdstad in Azie.
Veel hebben we hier niet gedaan behalve even een bezoekje gebracht aan Thailand (vlakbij) om een nieuw visum voor Laos te verkrijgen, en een bezoekje aan het Buddhapark.
Met de sleeperbus naar het meest zuidelijke punt van Laos: 4000 Islands
Done Det is 1 van de 4000 eilandjes op de Mekong.
Luilekkerland! Hammock paradise
sOchtends naar een van de vele prive eilandjes zwemmen. Bij honger even terugzwemmen om te eten.. Niets moet alles mag...
Op een actieve dag zijn we de watervallen en canyons gaan bekijken, voor de rest was het een vakantie in een vakantie. :)
Na 2 weken luilekkerparadijs zijn we Wat Phu Champassakgaan bezoeken
We verwachtten Ankor Wat int klein, maar het was Ankor Wat int minipetienie..
HetBolaven Plateau aan de andere kant was fantastisch.
Een driedaagse motorit langs talrijke koffieplantages, mega-watervallen en minuscule dorpjes was een echte hightlight voor onze zuidlaostrip.
Een van de fantastische plaatsjes was Tat Lo.
Het best te omschrijven als een kinderboerderij aan de voet van een waterval.
Op het terras van onze bungalow had je uitzicht op de waterval, en dit voor nog geen 2euro per nacht! Zalig gewoon.
Op weg naar Vietnam zijn we nog gestopt in Savannakhet
Rond Savannakhet hebben we heilige aapjes gevoederd in het Monkey Forest. De beestjes leven hier in de vrije natuur, maar zijn wel heel erg gewend om gevoederd te worden :)
Het Turtle Lake loopt over van gigantische waterschildpadden. HEILIGE waterschildpadden (alle dieren lijken hier wel heilig:) ) tot meer dan 1m lang!
Ook behoorlijk gewend om gevoederd te worden..
Tot zover zuid Laos, op naar Vietnam!
Abonneren op:
Posts (Atom)
